Rozgałęzienia czasu
Verästelungen der Zeit
Branchings of Time
Artysta | Künstler | artist: Jacek Dziubiński (1964)
miejsce | Ort | place: Biblioteka Miejska | Stadtbibliothek | City Library, ul. Jedności Robotniczej, Słubice
Czym jest czas? Czy istnieje obiektywnie, czy jest jedynie złudzeniem naszej percepcji? Większość ludzi postrzega go jako linearny nurt płynący od przeszłości ku przyszłości, a niektórzy widzą w nim zawsze świeże, trwające wiecznie „teraz”. Jacek Dziubiński podejmuje tę filozoficzną refleksję, tworząc wizualną medytację nad nieuchwytną naturą czasu. Narzędziem tego artystycznego badania staje się fotografia – medium, które samo w sobie nie może się obyć bez czasu, właściwego czasu ekspozycji. W serii czarno-białych, analogowych i cyfrowych zdjęć, wykonanych w latach 2022–2025, artysta kontempluje drzewa i ich cienie w różnorodnych przestrzeniach – w Słubicach, Frankfurcie nad Odrą, Berlinie i Alsembergu. W języku japońskim istnieje słowo komorebi, opisujące światło słoneczne przesączające się przez korony drzew. To właśnie ta ulotna gra światła i cienia, zatrzymana w fotograficznym kadrze, staje się dla Dziubińskiego punktem wyjścia do głębszej refleksji. Rozgałęzienia czasu to nie tylko fotograficzna eksploracja złożonej relacji między światłem, cieniem i czasem, ale również zaproszenie do osobistej refleksji nad naszym miejscem w tej efemerycznej strukturze rzeczywistości.
Was ist Zeit? Gibt es sie objektiv oder ist sie nur eine Illusion unserer Wahrnehmung? Die meisten Menschen nehmen sie als einen linearen Strom wahr, der von der Vergangenheit in die Zukunft fließt, während einige sie als ein immer frisches, ewig andauerndes „Jetzt“ betrachten. Jacek Dziubiński greift diese philosophische Reflexion auf und schafft eine visuelle Meditation über die schwer fassbare Natur der Zeit. Das Werkzeug dieser künstlerischen Untersuchung ist die Fotografie – ein Medium, das ohne die Zeit selbst, ohne die richtige Belichtungszeit, nicht auskommt. In einer Serie von schwarz-weißen, analogen und digitalen Fotografien, die zwischen 2022 und 2025 entstanden sind, kontempliert der Künstler Bäume und ihre Schatten an verschiedenen Orten – in Słubice, Frankfurt/Oder, Berlin und Alsemberg. Im Japanischen gibt es das Wort Komorebi, das das Sonnenlicht beschreibt, das durch die Kronen der Bäume dringt. Es ist dieses flüchtige Spiel von Licht und Schatten, das im fotografischen Rahmen eingefangen wird, welches für Dziubinski zum Ausgangspunkt einer tieferen Reflexion wird. Verästelungen der Zeit ist nicht nur eine fotografische Erkundung der komplexen Beziehung zwischen Licht, Schatten und Zeit, sondern auch eine Einladung zur persönlichen Reflexion über unseren Platz in dieser flüchtigen Struktur der Realität.
What is time? Does it exist objectively or is it merely an illusion of our perception? Most people perceive it as a linear current flowing from the past towards the future, whereas others see it as an always fresh, eternally lasting “now”. Jacek Dziubiński takes up this philosophical reflection and creates a visual meditation on the elusive nature of time. The tool of his artistic exploration is photography — a medium that cannot do without time: the proper time of exposure. In a series of black-and-white photographs (both analogue and digital) taken in 2022–2025, the artist contemplates trees and their shadows in a variety of spaces: in Słubice, Frankfurt/Oder, Berlin and Alsemberg. In Japanese, there is a word komorebi, describing sunlight seeping through the crowns of trees. It is this elusive play of light and shadow, captured in the photographic frame, that becomes Dziubinski’s starting point for deeper reflection. Branchings of Time is not only a photographic exploration of the complex relationship between light, shadow and time, but also an invitation to personal reflection on our place in this ephemeral structure of reality.
Przy wsparciu | Mit freundlicher Unterstützung | supported by
