Düreriozum
Düreriosum
Düreriosum
Wystawa Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi | Ausstellung der Universität für Humanistik und Ökonomie in Łódź | The University of Humanities and Economics in Łódź show
Kurator | curator: Bartek Jarmoliński
artyści | Künstler:innen | artists: Anna Andrzejewska(1977), Andrzej Dudek-Dürer(1953), Elżbieta Dul-Ledwosińska (1961), Dorota Herbik (1965), Marek Herbik (1964), Bartek Jarmoliński (1975), Paweł Łyjak (1983), Marta Pabian (1975), Maria Piątek (1964), Marek Poźniak (1960), Jolanta Rejs (1982), Katarzyna Rumińska (1988), Marian Stępak (1957);
miejsce | Ort | place: Magistrale Kunsthalle, Karl-Marx-Str. 192, Frankfurt (O)
„Jedyną głębią, jaką znamy, to głębia czasu, lecz nie z własnego doświadczenia, ponieważ ze wszystkim, co nas otacza, istniejemy w tym samym czasie. Czas, podobnie jak śmierć, jest przed nami zamknięty, a zostajemy do niego wpuszczeni, jedynie stając się nim. Kiedy brama się otwiera, stajemy się jego częścią i nie możemy go doświadczyć”. (Karl Ove Knausgard)
W mojej pracy zajmuję się zjawiskiem istnienia „w” i jednocześnie „nie w” czasie. Niemieckie słowo „Zeit” (czas) powstało z indoeuropejskiego rdzenia „dai”, który oznacza dzielić, rozcinać i rozrywać. W moich obrazach zajmuję się tym zjawiskiem w podobny sposób, tnąc różne przeszłości i składając je na nowo. Pływy, ciągła zmiana przychodzenia i odchodzenia, oddzielenie, ale także powtórzenie i powrót
„Die einzige Tiefe, die wir kennen, ist die der Zeit, jedoch nicht aus eigener Erfahrung, da wir mit allem, was uns umgibt, gleichzeitig existieren. Die Zeit ist wie der Tod, wir sind von ihm ausgeschlossen und können nur in ihn eingeschlossen werden, indem wir zu ihm werden. Wenn das Tor sich öffnet, sind wir somit Teil von ihm und können ihn nicht erfahren.“ (Karl Ove Knausgard) In meiner Arbeit beschäftige ich mich mit dem Phänomen „in“ und gleichzeitig „nicht in“ der Zeit zu existieren. Das Wort „Zeit“ entwickelte sich aus der indogermanischen Wurzel „dai“, die teilen, zerschneiden und zerreißen bedeutet. In meinen Bildern gehe ich ähnlich mit dem Phänomen um, ich zerteile unterschiedliche Vergangenheiten und füge sie neu zusammen. Gezeiten, der ständige Wechsel vom Kommen und Gehen, Abbild von Trennung, aber auch Wiederholung und Wiederkehr
“The only depth we know is the depth of time, but not from our own experience, as we exist simultaneously with everything that surrounds us. Time is like death, we are excluded from it and can only be included in it by becoming it. When the gate opens, we become part of it and cannot experience it.” (Karl Ove Knausgard)
My work deals with the phenomenon of existing “in” and, at the same time, “not in” time. The German word “Zeit” (time) is derived from the Indo-European root “dai”, which means to divide, cut and tear. In my images I deal with this phenomenon in a similar way, cutting up different pasts and putting them back together. Tides, the constant change of coming and going, separation, but also repetition and return.
Przy wsparciu | Mit freundlicher Unterstützung | supported by
