Idee

19-21 Października Oktober

Katalog

Kompost słowny

Wortkompost

Autor: Volkmar Köhler (1950)

miejsce | Ort: Dawna szkoła podstawowa przy Bischofstraße | Ehemalige Grundschule an der Bischofstraße

Tematem, który w przeróżnych wariantach przewija się przez moją twórczość artystyczną, jest społeczeństwo wyrzucaczy.

Na początku ułatwiłem rzeczom wyrzuconym ich ponowne bycie „oglądanym”, tworząc z nich, łączone woskiem, obiekty i kolaże. Następnie powstały wielkoformatowe obrazy akrylowe na temat ciemnej strony produkcji i konsumpcji: rzut oka do kontenerów ze złomem, na hałdy gruzu, zardzewiałe maszyny. Kolejnym krokiem było zajęcie się maszynami przewożącymi, wyładowującymi i usuwającymi złom, aż do estetycznie wyizolowanych obrazów chwytaka i szufl i. Ogrzewanie domu drewnem skłoniło mnie do tego, by powstałe odpady: popiół i sadzę, po połączeniu z woskiem, zastosować na płótnie. Częściowe uszczuplenie mojej biblioteki w czasach cyfryzacji przy jednoczesnym wzroście zużycia papieru domowych drukarek i kopiarek skierowało moje spojrzenie na pocięty papier w niszczarce. Z tego kosza poszatkowanych papierowych myśli powstała tytułowa seria.

W połączeniu z woskiem całość sprawia wrażenie miękkości (włochatego dywanu), w dotyku jednak okazuje się twarda i szorstka, z którego to powodu seria otrzymała roboczy

tytuł Pluszowy kolec.

Ein Thema, das sich in unterschiedlichen Varianten durch meine künstlerische Produktion zieht, ist die Wegwerfgesellschaft

.

Zunächst habe ich weggeworfenen Fundstücken wieder zu „Ansehen“ verholfen indem ich sie mit Wachs in Materialobjekten/ Collagen verarbeitet habe. Dann entstanden großformatige Acrylbilder über die Kehrseite unserer Produktion und unseres Konsums: Blicke in Schrottcontainer, auf Schutthalden, auf verrostete Maschinen. Der nächste Schritt war die Beschäft igung mit den Maschinen, welche den Schrott verschieben, verladen, entsorgen bis hin zur ästhetischen Isolierung der Greifer und Schaufeln. Die Holzheizung

im Hause brachte mich dazu, deren Abfallprodukte Asche und Ruß zusammen mit Wachs auf Leinwand zu verwenden. Die teilweise Entwertung meiner Bibliothek in Zeiten der Digitalisierung bei gleichzeitiger Zunahme des Papierausstoßes von Heimdruckern und Kopierern lenkte den Blick auf das geschredderte Papier. Aus diesem Papierkorb gehäckselter Gedanken entstand die aktuelle Serie.

In Verbindung mit dem Wachs ergibt sich optisch der Eindruck von Weichheit (Flokati-Teppich), taktil jedoch erweist es sich als brettelhart und stachlig, sodass die Serie den Arbeitstitel Kuschelstachel bekam.